Bizi Hatırla

Bizi Hatırla

Bizi Hatırla yazar Hasan Karataş'ın beşinci kitabıdır. 25 Ocak 2024 tarihinde Lora kitap tarafından yayımlanmıştır. Şiir ve denemelerden oluşan kitap 115 sayfadır. Yazar Hasan Karataş'ın son beş yılda kaleme aldığı şiirleri bu kitapta bir araya toplamıştır. Yazarın daha önce yayınlanmış şiir ve denemelerden oluşan Yıllar Sonra (2016), hikaye ve denemelerden oluşan Mor Melankoli (2018), Şiirlerden oluşan Bir Umut İşte (2021), roman türünde olan Düş Yolculuğu (2021) isimli dört kitabı daha vardır. Beşinci kitabı da Bizi Hatırla (2024) olmuştur.

Şiirlerinde genellikle hasret, beklemek, hüzün gibi hayatın olağan akışında sıkça karşılaşılan duyguları dile getirmiştir. Uzun ve kısa şiirlerin yanısıra denemeler ve kısa sözlerde kitapta yer almaktadır. Bizi Hatırla ismi ise unutulmama isteğinin bir karşılığı olarak bir çağrı şeklinde kullanılmış ve kitabın ismi olmuştur.

Yazar bu ilk beş kitabını birinci dönem kitapları olarak adlandırmaktadır. Bundan sonra yayınlayacağı kitaplara ise ikinci dönem kitapları demektedir.

Arka Kapak Yazısı

Gidenler hatırlamaz, kalanlar unutmaz asla. Bazen sebepsiz, bazen anlamsızdır gidişler. Geride kalanlara dair hatırlanan tek şey hatıralardır aslında. Geriye hatıralar kalır, yaşanmışlıklar ve yaşanmamış olanlar. Bir umut bekler insan. Yıllar geçse de… Bir gün, hep umut olup yeşerir yüreğinde. Oysaki çok iyi bilinir. Gidilen yerden biraz zor dönülür. Dönülmez de zaten, dönemez de. Geride kalanlar ya da geride kalmış olan. Nasıl bir hasreti kucaklar. Nasıl bir hasret sarar yüreğini. Beklemek, sadece beklemek. Gelmeyeceğini bile bile geçen günleri özlemek. Acıyı derinden hissetmek. Acının her türlüsünü beklerken yeniden ezber etmek. Yazılmış onca şey anlatmamıştır aslında, anlatamaz da. Yine de vazgeçmez insan, yaşamaktan vazgeçmediği gibi işte. Derler ya o yüzden bizi unutma. Beni değil, bizi unutma. Çünkü bu hikâye ikimizin. O yüzden Bizi Hatırla ve unutma.

(Önsöz)Unutma
Unutma demiştim ya hani. Unutmadım işte seni. Bir yağmur yağdı, bir rüzgâr esti hatırladım seni. Bazen seni düşünüp çocukça gülümsedim işte. Bir çiçeğe rastladım tenha bir yerde. Bahar geldi bütün ağaçlar çiçekle doldu. Unutmadım seni. Bir gün batımı hatırlattı bak yine seni. Biliyorum kıymet bilmezlikten değildi bütün gidişler. Gittin evet. Bende gittim. Üstünden yıllar geçti. Zaman pek çok şeyi eskitti. Çoğu hatıralar yitip gitti. Yıldızlar bile değişti sevdiğim. Pek çoğu kayıp gitti. Yaşımız ilerledi. Birçok şey bizden geçti. Biliyorum bitti. Bizi biz eden şeyler bir bir tükendi. Bizimkisi gerçek bir sevgiydi. O yüzden izler kaldı senden. Hala taşırım ağır bir hatırayı yüreğimde senden. Şimdi ne kadar uzak değil mi? Hiç yaşanmamış gibi. Oysaki yaşadık geçti. Bir mevsim gibiydi. Zaten bir mevsimdi. Şarkılar kaldı senden. Kelimeler var birde. Biliyorsun. Benim gibi sevmeyecek kimse seni. Senin gibi de sevmeyecekler beni. Yorgundum hem de çok. Seni anlamayacak kadar ve belki de daha ötesi. İnsanı ne yorar bilir misin sen. İnsanı en çok insanlar yorar. Biz çıkıp gidemedik bu şehirden. Kaçamadık ki çevremizden. Yorgunduk. Yorulduk. Bak yıllar geçti. Mevsimlerin ardı arkası bitmedi. Ne çabuk geçti. Oysaki sen öyle mi? Bir bahar gibi işte. Hala taze bir çiçek gibi. Ne çok şey var hatırladığım. Ne çok şey var yıllar geçse de seni anlayamadığım. Eksik ve tamamlayamadığım.
Unuturum sanma sakın. Unutmam. Unutma da. Kal öylece hatıralarda. Beni de hep güzel hatırla.
Aralık 2023 İzmir

Satıl Almak İçin