Üzülüyoruz Elbette

Öyle günlerden geçiyoruz ki ülke olarak her ay, her hafta bambaşka bir felaketin haberi düşüyor ekranlarımıza. Artık yetişemez olduk felaket haberlerine. Geçmiş olsun demekten, üzülmekten, dua etmekten başka bir şey yapamadığımız günleri yaşıyoruz ne yazık ki. Son dönemlerde yaşanılan felaketler öylesine etkiler bıraktı ki üzerimizde bir tutam umudumuzu bile alıp gitti adeta. Uzun, zorlu ve hala devam eden bir pandemi sürecinin üzerine depremler, yangınlar, seller üzüntümüzü katlayıp gitti. Katmer katmer olup yüreğimizi dağladı. 
Elbette umutsuz olmamalıyız. Güzel bir gelecek hayalimizden vazgeçmemeliyiz. Hayal etmeden bir şeyi gerçekleştirmek pek mümkün değil. Üzüntüler, yorgunluklar, yolunda gitmeyen şeyler hep oldu, oluyor ve olacak. Bizler hep bu tür şeyler ile hep sınanacağız. Sadece ülkemizde değil bütün bir dünya benzer felaketler ile hep sınanıyor. Daha dünyaya ayak basmadan kabul etmişiz insanoğlu olarak, dünyanın bütün belalarını. 
Diyeceksiniz ki bütün belaları kabul edip susacak mıyız? İki kelime söyleme hakkımız yok mu? Bunların sorumluları hesap vermeyecek mi? Onlara sözünüz yok mu? Var elbette. Var lakin o sözleri söylemesi gerekenler de söylememesi gerekenler de söylüyor zaten. Söylenmeyen şeyleri söyleyebilmek gerekmez mi? Böyle anlarda bir öfkeye karşı durun hele, sakin olun demek gerekmez mi? Felaket anında dolup taşan öfkeyi yatıştırmak gerekmez mi? Elbette herkes her şeyi biliyor ve bunun farkında. Ama musibetler ve felâketler birlik olma zamanıdır. El birliğiyle, kardeşçe sımsıkı durmak, zarara uğrayanlara yardıma koşmak bizim insanımızın en güzel yanı değil midir? Hesap sorma yeri bellidir. Zamanı vakti gelince herkes elini vicdanına koyar hesabını o zaman sorar. Bir felaket esnasında kardeşliğimize, birlik beraberliğimize zarar verecek şeylerden uzak durmak iyidir. 
Düşünün bir kere dünya da hiçbir kimse kalmadı. Bir başına kaldınız diyelim. Nasıl yaşarsınız. Nasıl hiçbir şey olmamış gibi hayata devam edebilirsiniz. Devam edebilir misiniz peki? 
Yokluğunda kıymetini bilmek geri getirmez hiçbir şeyi. Var iken kıymeti bilinmeli. Yaşarken yaşadığımız günün kıymetini bilmeliyiz. 
Bir anda bir olayla gaza gelip kırıp dökmeden sükûnetimizi korumalıyız. Birlik ve beraberliğe en çok böyle günlerde ihtiyacımız var. Bu günler gelip geçecek. Biz yaşanılan felaketlerden kendi adımıza dersler çıkardıysak ne mutlu. Bize düşen de budur zaten. Biz kendimizi düzeltmeden etrafımızdaki bazı şeylerin kendiliğinden düzelmesini beklemek nafile. 
Üzülüyoruz hem de çok. Üzülmemek elde değil. 
Her şeye rağmen umutsuz olmayalım. Güzel bir gelecek hayal etmekten geri durmayalım. Unutmayın güzel bir gelecek bir gün gelecekse eğer bugün güzel hayaller kurup var gücümüzle onu gerçekleştirmeye çalışmakla mümkün. Son kitabımın arka kapağında Beyazıd-i Bestami Hazretlerinin bir sözüne yer vermiştim. "Hakikat aramakla bulunmaz ancak bulanlar hep arayanlardır" demiştir. Evet, hayal etmekle olmaz lakin hayal etmeden hiç olmaz.
  
Hasan KARATAŞ