Gün Gelir Her Şey Değişir

Vakit çok geç artık. Yorgun bir akşamı yüklenmişsin sırtına. Yollar daha sarp, aşılmaz geçitler var önünde, vakit ikindi. Geçilmez dağlara çıkacak yolun. Kalmamış işte heybende umudun. Hava bulutlu ve soğuk. Kar yağacak belki de. Sen ise yollarda umudunu arıyorsun. Bilmez misin ki? Kaybedilen şeyler yitirdiğin yerde aranır. Yitiği bulmak için neden yola çıkılır. Belli ki senin aradığın şey görünür bir şey değil. Şimdi sırtına vur yine heybeni seni bekler karşı dağlar, yamaçlar. Geç kalacaksın yoksa. Seni kurda kuşa yem eder bu havalar. Yoruldun biliyorum. Ağırlaştı iyice sırtında ki yük. Geç kalacaksın bekleme. Rahata erip yolu bekletme. At kafandakileri yük etme. Dünya telaşı yük olarak taşınmaz. Onlar ile bu yollar aşılmaz. At heybeni de derdim ama dersin şimdi rızıksız yaşanmaz. Oysaki rızka kefil olana böyle inanılmaz. Yine de gayret et bu bir yoldur bir arayışla son bulmaz. Aradığını bulamasan da hiç bir şey bulamayacağın anlamına gelmez. Bilirsin yollar bitmez. Kısa bir yaşamla sonsuz bir yola gidilmez. Gün gelir, hedef değişir, yol değişir. Her şey değişir de sen aynı mı kalırsın.

Hasan KARATAŞ