Karanlığa Mektuplar

Karanlığa Mektuplar, Köşe Yazısı

Karanlığa Mektuplar
Ey umut gitme bizden.
Düşün yol ortasındasın bir gece vakti. Elektrikler kesildi. Her yer karanlık. Yolunu göremez olmuşsun. Derken takılıp düşmüşsün. Yüzü koyun. 
Kızmışsın, öfken son radde de. Elin kanlar içinde. Derin soyulmuş. Acın, sıcak ve taze. Gökyüzünden umut yok. Ay kaybolmuş. Yıldızlar sönük ışık vermiyor. Yolun uzun, umudun kırık hemde paramparça. Kalmamış mecalin. Hava soğuk. Üşüyorsun. 
Şimdi kalkıp gidecek misin. Yoksa oturup bekleyecek misin. Bir kez tökezlemiş ayağın. Kırılıp dökülmüş ümitlerin. Pes etmenin arifesindesin. Hiç bir ışık yok, ışığın yokluğu umudun yokluğu demek olmasa da kırıyor değil mi bütün umutları. 
Bir süre bekledin. İçindeki öfkeyi kontrol ettin. Şimdi daha az kızgınsın. Kabullenmişsin çaresizliği. 
Biraz daha geçti zaman. Biraz daha silindi umutsuzluklar. İçinden bir ses haydi ayağa kalk dedi. Direnen bir yanın daha var. Hala kırıklara takılmış düşünceler. Hala prangalar var ayağında. 
Tekrar bir ses ayağa kalk dedi. Zorladın kendini, bütün gücünü. Ayağında da bir sorun var. Onca acıdan farkında bile değilsin. 
Şimdi kalk kalkabilirsen. 
Olsun sen yine de yitirme umudunu. Kalk haydi kalkabilirsen. Umut işte. Karanlıkta bile nasıl yeşeriyor. Nasıl zehirliyor bütün umutsuzlukları bütün acıları. 
Ayaktasın. Başarmışsın. Şimdi bir adım lazım sana. Bir umut daha. Yürü işte. Bir adım at. Bir daha dene. Artık daha büyük bir temkinle. Az önce ki taze tecrübe ile. İlk adım. Attın işte. Ayaktasın. Takılmamışsın yeniden taşa. Sonrası olur gider bir şekilde. Önce ürkek korkak. Sonra biraz daha iyi. Yürüyorsun. Karanlıkta bile. Biraz çekingen. Biraz umutla.  
Şimdi sorgulama. Şimdi yargılama işte. Dur, dinlen. 
Sahi suç kimde. Taşı oraya koyan mı? Giden elektrik mi? Kaybolan ay mı? Yeterince ışık vermeyen yıldızlar mı? Ne çok aday var değil mi? Oysaki gerçek bir tane. 
Yeniden ayağa kalkmayı başardın ise. Düşen de sensin aslında. Suç ve suçlu arama. Sen varsın işte. Kendinle başbaşa. Kim ne yapsın ki sana bu karanlıkta. 
Umudun var yanında. Kalktın çoktan ayağa. Umut nasıl taze. Nasıl da bekliyor uygun zamanı. Karanlıkta bile aydınlık. Kış ayazında bile filiz veren. Ey umut gitme bizden.
   
Hasan KARATAŞ
08.12.2020 

Tepkiniz Nedir?

like
0
dislike
0
love
0
funny
0
angry
0
sad
0
wow
0