Bir Eylül Fırtınası
Bir Eylül Fırtınası, Şiir
Şimdi yağmurlar konuşur
Bu mevsimde
Leylekler göçüp gitti
Islak çamurlu kaldırımlar
Kırağı düşmüş otlar
Kaldı etrafımızda
Benimse seni arayışım bitmedi
Yüreğimde hasretin hiç tükenmedi
Kuruyan otlarda bile
Dökülen yapraklarda bile
Sanki senden binlerce hatıra var
Gülü severdin ya hani
Son çiçekleri kaldı
Bu mevsimde üzerinde
Aya bakardın
Geçen ayları sayardık birlikte
Sonra bir sessizlik oldu
Bir eylül fırtınası
Bizi ansızın vurdu
Soldu gönül çiçekleri
Erkenden döküldü yapraklar
Bulutlar çöktü gökyüzüne
İklim değişti
Üşüdük ikimizde
Kelimeler, cümleler
Dağılıp gitti
Bir ayrılık vurdu bizi
Bir fırtına savurdu
Uzaklara birbirimizden
Şimdi yoksun sevgili
Gülüşlerinden yoksunum
Gittiğin günden beridir
Hasretindir ciğerime
Nefes diye doldurduğum
Hasan KARATAŞ
Tepkiniz Nedir?
